Kies regio en taal / Kies regio en taal

Wild kan de verjonging in het bos beschadigen of zelfs helemaal teniet doen. Met een hoge wilddruk in veel van bossen is wildbescherming vaak een belangrijk voor een eigenaar van bosbeheerder. Er zijn vele soorten wildbescherming op de markt. Elke vorm kent een eigen toepassing en specifieke beschermingsdoel. In essentie gaat het om het voorkomen van vreet-, veeg- en schilschade, of een combinatie daarvan. Wij onderscheiden twee soorten wildbescherming; collectieve en individuele bescherming. Elke vorm kent voor- en gevolgen en natuurlijk een eigen kostenplaatje. Waar mannen voor kiezen is afhankelijk van de oppervlakte, het aantal te beschermen bomen en de persoonlijke voorkeur.

Bij collectieve wildbescherming gaat het om het beschermen van grote groepen jonge aanplant via bijvoorbeeld een klassiek wildraster met gaas, een houten hekwerk, of een kunststof raster. Dit is een deel van het bos letterlijk ondertekend, en daarmee niet toegankelijk. afhankelijk van de keuze is het raster meer of minder beeldbepalend. De wijze van uitvoering van een soort raster wordt bepaald door de wildsoorten waartegen de jonge bomen beschermd moet worden.

Bij kleinschalige aanplantingen is het vaak interessanter om te kiezen voor individuele boombescherming. De meest gebruikte individuele beschermingsmiddelen zijn netkokers en plantkokers. Maar ook spiralen, topscheutbescherming en geurstoffen zijn inzetbaar.

De kokers zijn zeer geschikt om vraat- en veegschade te voorkomen. Voor sommige bezoekers aan het bos zijn ze echter een doorn in het oog. dus om uit te leggen waarom ze daar staan. Dat ze mede zorgen dat het bos van de toekomst zich optimaal kan ontwikkelen. Die boompjes beschermen die heel waardevol gaan zijn voor en in het bos. Want het gaat om soorten die bijdragen aan bodemherstel en enorm belangrijk zijn voor allerlei dieren en insecten. De kokers staan ​​tijdelijk. Als de jonge boompjes groot en sterk genoeg zijn, kunnen de kokers weg. Door te kiezen voor een zo natuurlijk mogelijk kleur, vallen ze zo min mogelijk, maar ze blijven goed zichtbaar. Het ziet er een beetje vreemd uit, die kokers in het bos, maar ze moeten absoluut een belangrijk doel hebben. De hoogte en uitvoering van de boomkokers wordt net als bij de collectieve bescherming bepaald door de wildsoorten waartegen de boompjes beschermd moeten worden. Waar een hoogte van 1,50 meter voldoet tegen reeën, zal een koker voor bescherming tegen edelherten wel 2,00 meter hoog moeten zijn.

Bij boomsoorten die weinig laatste hebben van vraatschade van bij grotere planten kan het nuttig zijn om de bosverjonging te beschermen tegen veegschade. Veegschade ontstaat wanneer mannetjesherten en reebokken met hun gewei tegen jonge, buigzame bomen met laaghangende takken schuren. Beschermingsmiddelen zijn dan bamboestokken, ijzerbomen en spiralen. Het maakt de boompjes niet flexibel ze minder in trek zijn bij reeën. IJzerbomen zijn ijzeren paaltjes met horizontale stangen die de ree prikken bij veegpogingen. Als er naast bescherming tegen veegschade door reeën ook tegen hazen en konijnen nodig is, dan kan een beheerder ervoor kiezen om de bosverjonging te beschermen met spiralen die om de stam worden bevestigd. Een spiraal klemt de boom niet af en beweegt mee met de groei van de boom.

Bij een lage wilddruk en de wens om vooral de topscheut van de bosverjonging te beschermen tegen vraat van reeën, is het ook een optie om puur de topscheut te beschermen. Bijvoorbeeld met een cactusknijper van schilderstape. Beide middelen zijn meestal in de winter effectief, maar zijn niet altijd altijd even.

Een laatste middel van boombescherming is het gebruik van geurstoffen. Schapenwol laat goede resultaten zien, maar vaak is hier belangrijk. De schapenwol mannen aan de topscheut. Ook de toepassing van de geurstof Certosan is een mogelijkheid. Dit is een biologisch beschermingsmiddel op basis van bloedmeel.

Welke keuze een beheerder ook maakt, wilde bescherming vraagt ​​een investering in tijd en geld en het is beeldbepalend in het bos. Dat maakt de vraag 'hoe kunnen we de noodzaak om te kiezen voor wildbeschermingsmiddelen wegnemen?' meer dan interessant. Factoren als wilddruk, jacht en voedselaanbod spelen daarbij een belangrijke planningsrol. Het verbeteren van het voedselaanbod kan bijvoorbeeld door meer structuur in het bos te realiseren met een goede struik- en kruidlaag. Daarnaast is het gericht bejagen van toekomstige verjongingsgebieden en het onder controle houden van de wildstand te overwegen. Idealiter kom je tot een balans waarbij het minder van niet noodzakelijk is om wildbescherming in te zetten. Ook dat is iets dat we bij de Bosgroepen binnen projecten bekijken en onderzoeken.

Binnen het project eco2eco heeft Bosgroep Zuid Nederland volop geëxperimenteerd met wildbescherming. Op basis daarvan een overzichtsartikel in het Bos en Landschappdf; 2,3MB).

Tekst: Bosgroepen Foto's: Hans van Lommel (leadfoto: dubbelmazige en enkelmazige netkoker)

33 duizend liefhebbers van natuur krijgen het al GRATIS natuurnieuws per e-mail van Nature Today! Topbiologen delen hun kennis graag. Meld je ook aan

© 2021 NatureToday - Alle rechten voorbehouden